Dit plan en het Onderwaterbladeren-plan worden binnenkort met Waternet besproken.
Dit ontwerp van Erik Hobijn is een combinatie van bestaande technieken en ecologische kennis gecombineerd met een mycelium testpilot van Gevouwen Oevers.
• Een oude dode boom in het water laten als verankering en als frame of skelet van de drijvende biotoop. ‘Visboom’ volgens Rijnland, ‘rivier hout’ volgens Rijkwaterstaat. Waardenburg heeft onderzoek naar visriffen en eilanden en daar kwam naar voren dat dit het beste is bovendien circulair en goedkoopste aanpak is.
• Het wilgenvlechtwerk, door firma van Aalsburg die we de afgelopen week bezocht hebben, is een eeuwen oude techniek. Op dit ontwerp zijn vlechtwanden getekend, maar kan even goed wilgenbundels vlechtwerk of matten zijn, het doel is de golven te breken en zo luwte te geven aan vissen en planten boven water en onder water.
• In deze ontstane ruimte van het wilgentenen en boomtakken hoef je niet alle ruimte op te vullen met mycelium rietdelen, zodat licht wel op de bodem komt. Wel heeft het rietmassa nodig om een krachtige permanente wortelnetwerk op te bouwen.
• Zo kunnen we dit op open water proberen en toch golfen breken. Iets dat ook belangrijk is voor onderwaterplanten. Het geeft een bescherming tegen recreatie van boten.
• Het ontwerp heeft ook cultureel en recreatief aspecten, dit is antropoceen ontwerpen; cultuur moet natuur worden. Geen vierkanten en rechthoeken, vorm & inhoud, 100% organisch.
• Modulair bouwen met meerdere biotoopbomen geven een waterbos.
